مسجد تاریخی بالاسر، اولین بنایی است که پس از روضه منوره ساخته شده است و بیش از هزار سال سابقه تاریخی دارد. این بنا بین روضه منوره و رواق دارالسیاده قرار دارد. در ضلع جنوبی مسجد بالاسر محرابی از کاشی معرق با سبکی زیبا ایجاد شده است و کنار آن، تاریخ 1362 ق و در طرف دیگر، نام محمدخان رضوان (کاشی ساز و نقاش محراب)به چشم می خورد. این مسجد در عهد غزنویان (425 ق)در غرب روضه منوّره ساخته شده است و بانی آن،ابوالحسن عراقی(یکی از رجال آن دوره)، معروف به «دبیر » است.
مسجد تاریخی بالاسر، 8متر طول، 5/ 4متر عرض و 10 متر ارتفاع دارد.
ازِاره 1 مسجد، سنگ مرمر و بالای سنگ مرمر، به کاشی های الوان شش ضلعی و هشت ضلعیِ منقوش مزیّن است که حاوی آیاتی از قرآن کریم و احادیث است. بالای قسمت کاشی شده دیوار، دو کتیبه بسیار زیبا وجود دارد. یکی از آنها کتیبه کاشی سنجری چینی مانند، به عرض 50 سانتیمتر، به خط ثلث
برجسته، به رنگ آبی و مزیّن به آیاتی از قرآن کریم است؛ همچنین در بالای طاق این مسجد که به حرم مطهر متصل است، دو بیت از دعبل خزاعی(شاعر اهل بیت علیهم السلام) به چشم می خورد.